Devlet Kapısı Şiiri - Andelip Andelip

Gittim bir iş için devlet babaya,
Bir selam vermeden, ‘’ak’’ dedi bana!
Kimse yok mu? dedip, baktım arkaya,
Elleri koltukta, “cık” dedi bana!

Dedim; “Ey Efendi, bir imza gerek”
Bir baktı gözüme, sanki engerek,
“Evet” ama yoktur, müdür diyerek”
Bugün de karnımız, ‘’tok’’ dedi bana!

Sıralama için, numara aldım,
Çağırınca camdan göz göze geldim,
"Buyurun!" deyince, içeri daldım,
Dudağını büküp, "hık" dedi bana!

Dosyam tamam idi, imza lazımdı,
Masada oturan, sanki hasımdı,
Kâtibe dedim ki: “İşim lüzumdu,”
Kaşını çatarak "çık" dedi bana!

Biri geldi sonra, çay var tepsi de,
Bakıp gülüyorlar, akran hepsi de,
Dedim “işlem var mı; bu otopsi de?”
Ters ters bakışlarla, “yok” dedi bana!

Sordum nöbetçiye, dedim; “Ne vakit?”
O da yol gösterdi, dedi; “Sağa git!”
Çaldım kapısını, sessiz bir ağıt,
Gözlerime bakıp, “çak” dedi bana!

Baktım ki çözülmez, bu imza işi,
Yıllandı dilekçem, gitse de kişi,
İmza değil sanki, çileydi eşi,
Bir yudum çay içip "hak" dedi bana!

Girdim bir odaya hep insan dolu,
Sandım ki bu sefer, bulacak yolu,
Adam ruhsuz sanki, Şeytan’ın kulu,
Ben dönüp giderken, ‘’bak’’ dedi bana!

Bir amir görmüştüm, gözünde ağıt,
Çekmecede durur bir tomar kağıt
Dedi “al bunları, herkese dağıt,”
Alıp dağıtırken, ‘’tek’’ dedi bana!

Bu işler işlemez, dosya olsa da,
Memur bakmaz bile, vakit dolsa da,
Çürüyen düzende, umut çalsa da,
Günlerce bekleyip ‘’tık’’ dedi bana!

Oturan memura, dedim; “İzin ver”
“Bugün çok zor” dedi, “ gelen bir haber”
Bir dilek tutarken, her dert mukadder,
Bir ömür boyunca ‘’çek’’ dedi bana!

Bıktım dolaşmaktan kat kat binayı,
Her biri atıyor, birine payı,
Boş verdim sonunda, yalan dünyayı,
Bir sigara verip, ‘’yak’’ dedi bana!

...andelib...