Geceleyin ay ışığı ürpertir gökyüzünü
Demirin yazgısı soğuktur bu yüzden
Kuşlar bu saatte bile ötüyor ve köpekler sinirli
Ama kuşların sesi ağlamaklı geliyor
Matemi kırıyor yalnızlıkları
Üstlerine birer beden büyük çünkü
Kalıbının içinde kaybolan çocukların.
Erken gebeliğe dönüşmüş pişmanlıkları
Hızlı yemekten boğazda kalıyor her lokma
Yinede yutkunmak seni dinç tutar
Nice hastaları sözde gülümsemelerin yaşattığı gibi
Devir neyin devri ki
Sözde gümüşken sükut çamurla kaplanmış bahtta
Arkasına saklanmadıkları ne kaldı geriye
Gülüşler bile sayıyla dağıtılıyor
Hüzüne kaplanmış ruhların
Anlayamadığım onca şey varken
Düşünmeye tahammülüm kalmamış
Oysa sadece otururken oturmak istedim
Gözlerim görmek istedi
Sormak istedim son kez
Devir neyin devri ?
Efe Can Doğan
Kayıt Tarihi : 12.5.2020 01:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!