Meskenler cürmüme bir tırnak kadar hissiyat vermiyor
Maskeler mi çok gidişatlar mı
Beni karahindiba tüycükleri gibi
En sonunda icabına sıkıp yumruklarımı
Bağırdım bağrımda kalan hastalığımı
Devinim mi devrim mi
Bilemedim oysa yeşilin bende bu kadar solacağını
Oysa elim çekiçe tövbeliydi
En ucuzu o vardı diye aradım
Deliler gibi unutabilmek içimdeki sıcak esrarını
Mesafe koymalıydık bazı günlere ya da tüm ömre sadece bir hatıran için
Kabuk, prangaya delil
Hasret hiç bir zaman kimseye değil
Delilik yeter miydi hissiyat ve düşünceleri aktarabilmek için
Oysa ki çok basit;
Yer altı gerçeklerin olduğu tek evim
Melik Tunal
Kayıt Tarihi : 17.11.2024 02:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!