Devası Yok Şiiri - Dinmez Er

Bir başınasın artık odalarda yapayalnız
Kırık bir oyuncak gibi bir köşede unutulmuş
Ne gelenin olur bundan sonra ne gidenin
Duvarlar sana bakar sen kapılara, tavana
Gönlünün güvercinleri terk edip uçup gitmişler
Eskiciler, dilenciler bile çalmayacak kapını
Caddeler, meydanlar, sokaklar tanımayacaklar
Aşkı bulduğun bu şehir yutacak, unutacak seni
Adam yerine koymayacak, kimseler sormayacak
Sessiz çığlıklarını, feryatlarını duyan olmayacak
Herkes ve her şey vebadan kaçar gibi kaçtılar
Kabul et yok bunun ötesi, gayrı çaresi
Ebedi terk edilmişliğin devası yok!
Ağlamakla, inlemekle ömrün geçip gidecek

Dinmez ER / Çeşme / 2012. 09. 17 /