Devasa Bir Uçurum Şiiri - Muhammet Üresin

Geçip gitmiyor boğazımdan o düğüm sesim çıkmıyorsa belki de hep bu yüzden
Nedir bilmiyor doyasıya gülmek ömrüm mevsim dönmüyor bir türlü yaza güzden
Geçit vermiyor devasa bir uçurum var ki önümde daha derin gökyüzünden
Kimse bilmiyor içinden de ağlar insan hem de tek damla yaş düşmeden gözünden

Beni sevmiyor hiç bu hayat ölümse açmış kucağını bekliyor razı dünden
Yüzün gitmiyor hiç gözümün önünden o gitse sesin çıkıp gelir bir yerlerden
Gücüm yetmiyor artık yoruldum ölmeye yatıp kalkmayasım var düştüğüm yerden
Geri gelmiyorsa ne dünler ne de dünde kalan sen bana ne ki ertesi günden

Akşamlar bir harabe olup yıkılır yıkılır yıkılır üstüme acımazlar
İnsanlar ha bire oturup konuşur konuşur konuşur üstüne anlamazlar
Aslında ne kadar huzurlu ne güzel ne güzel ne güzeldi her şey bir zamanlar
Hiç yoktan dalıp uzaklara üzülüp üzülüp üzülüp ağlamazdık bu kadar