devasa binaların ortasında konuşmayı unutmuş dilleri kurutuyor ihanet
uykularımın ne önemi var ki artık ya da yavru kelebeklerin tütsülenmiş kanatları
esmer eriklerin tatlımsı yakarışları
tanrının ne önemi var ki artık
güneş yayından fırlamış bir mızrak gibi tüm serçelerin sosu kandan üretilmiş
beyaz örtülü masaların dişi göbeğinin tam ortasında ham maddesi lavralardan oluşmuş bir vazo içinde dudaklarımızın dokunuşlarının sessizliği çığlık çığlığa mavi bir akşamda saçlarının maviliği tanıklık yapmıştı
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta