Dev Zulmün Şiiri - Eyüp Cüce

Bırakıp gittin ya beni,
Bir tükenmez acı ile.
Deprem yemiş ev görürdün,
Baksaydın gözucu ile.

Silindi hayalin adın.
Bumuydu aşktan muradın?
Bir adres bile komadın,
Gittin gönül göçü ile.

Kapkara ettin ufkumu,
Böldün en tatlı uykumu,
Korkuttun çocuk ruhumu,
Bir yenilmez öcü ile.

Bunca çektirdiğin yeter,
Dön gel,yoksa beynim atar,
Kar güneşe kafa tutar,
Güneş güler kıçı ile.

Bitirmezsen bu zulümü,
Bitireceksin ömrümü,
Bıraktın sarhoş gönlümü,
Zindanda bir hacı ile.

Hani hep sana aittim,
Bittim artık inan bittim,
CÜCE’ydim,savruldum gittim,
Dev zulmünün gücü ile.