Bir ağustos gecesinde,
Buz kesildik; donduk gardaş.
Tatlı uykularımızdan,
Acıyla uyandık gardaş.
Zelzeleymiş; kaçamadık.
Kuş değildik; uçamadık.
Biz sonunu seçemedik.
Geçer gider sandık gardaş.
Baktık ki iş işten geçmiş.
Nice can kuş gibi uçmuş.
Ebedi aleme göçmüş.
Divaneye döndük gardaş.
Camilere dolamadık.
Korktuk,namaz kılamadık.
Öldük...Tabut bulamadık.
Torbalara konduk gardaş.
Çöktü heybetli binalar.
Gitti Ali'ler,Suna'lar.
Yandı babalar,analar.
Dayandık...dayandık gardaş.
Kimisi Kur'an okuyor...
Kimisi boş boş bakıyor.
Kara toprak kan kokuyor.
CÜCE der ki yandık gardaş.
Kayıt Tarihi : 30.11.2008 11:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eyüp Cüce](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/30/deprem-siirleri-1.jpg)
Mezara girdik, can bedenden gitmeden
Bir ses aradık, yerin dibinden
Diri diri gömüldük gardaş
evet o günleri unutmak mümkün mü?
şiiri okurken adeta tekrar yaşadım ve etkilendim.
sizin kadar güzel anlatamadım ama bu güzel şiire
bir dörtlükle katılmak istedim.
tebrikler.
TÜM YORUMLAR (2)