Ne vakit dünyaya geldiğimi sorsam:
Kiraz zamanı der dururdu anam.
Hava çok sıcakmış…
Sırtında ben,sepetinde kirazlar çalışır dururmuş.
Benim diyebileceği,bir ben varmışım ellerinde;
Benim diyebileceğim bir kiraz fidanı dikmiş tarlanın orta yerine.
Sırtında ben,elinde su testisi ve günler birbiri ardına…
Fidan büyümeye başlamış,ben sırtından inmeye;
O yürürken ben, koşuyormuşum peşi sıra
Dev gibi görünüyordu o vakitler,anam gözüme:
Güçlü; buzu kırıp güneşe bakan Kardelen gibi,
Heybetli:Sırtını yaslayacağın dağ gibi,
Ve sıcak: Kışın ayazında içinden çıkmak istemediğim yatağım gibi.
Dev gibiydi ama yüreği yumuşacıktı anamın,
Kar kadar temizdi yüreği,
Sabahın köründe; oğlum yesin diye yoğururdu hamurunu
Una bulanan elleri gibi tertemizdi anamın yüreği.
Anlayacağın;
Kılıç kadar keskin,
Kelebek kadar narindi…Anamdı!
Fidan büyüdü,bende…
Anam yavaş ben hızlı adımlarla yürüyordum yolları…
Dev gibi görünmek istiyordum gözüne,
Sırtını yaslayacağı dağın,ben olduğumu bilsin istiyordum.
Anamdı…
Yine bir kiraz zamanı uğurladı beni,vatan borcu diye
Önce Allah’a sonra bana emanet ediyordu beni.
Kundaktaki bebeleri,
Tarlada orak sallayan elleri,alın teri döken yüzleri ve gelinlik kızları…
Anamdı! ...
Dev gibi yüreği vardı titreyen bedeninde.
Her gün tarlaya gider,
Ben doğduktan sonra ektiği ağacı sularmış
Sırtını ben diye yaslarmış,
Ben diye koklarmış dallarını,
Ben diye sarılırmış o koca gövdesine
Ve yazdığım mektupları o ağacın altında okurmuş
…
Kiraz zamanı vuruldum
Dev gibi anam,canım anam ilk o gün ağlamış
Sırtımdan vurmuşlar kahpe kurşunlarla.
Tarlayı sürmek için kesmişler;
Benim diye bildiği tek varlığı.
Gözleri dolmuş ama bu kez ağlamamış
Doğrulup,sırtına bağlamış fidanları tutmuş tarlanın yolunu…
Oğlum deyip kazıyormuş,
Oğlum deyip ekiyormuş fidanları…
Kiraz zamanı; sırtı kiraz ağacında,yüzünde tebessüm, uyurken bulmuşlar.
Dev gibi yüreği vardı…Anamdı!
Kayıt Tarihi : 7.4.2007 18:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gün gelir, onun o olmadigi anlasilir. ve hayalindeki kisiye karsi özlem baslar...
Sevgili kardeşim : Birgül Şahin
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir yarışmasına gösterdiğiniz ilgi ve sevgili annelerimize şiir armağan ettiğiniz için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (6)