Dev Gibi Şiiri - Su Kübra Deniz

Hadi dokun artık elinden gelirse yalnızlığıma
O kadar basitti ki denklemlerim,Cevaplar yanı başında.
Ah Yar uzaklarda,uzaklarda gecenin karanlığı.
Gül sanırken diken erbabıyla,Senin mi farkında?

Kanasın günler geceler boyu yaran kanasın.
Bağrında kanlı bir ok…
Aşkı Yaşamayan taş duvar,
Seni nasıl anlasın?

Hangi hare avutur gözlerimi?
Hangi ateş böyle kavur bedeni mi?
Hangi acı unutturur bana, sensizliğin matemini?
Hiç bu kadar yanmadı ki Yürek…

Kalbi okyanus yandı,nasıl sönecek?
Benim acımı, o nerden bilecek?
Neşter elimde,dünden güne
Bilmem içimde, kaç ben ölecek?

Dağ gibi,dev gibi bir ihanetten düştüm
Bilmiyorum belki hiç var olmadın hep düştün…
Gel desen yalın ayak,koşar adım gelirdim
Meraktan sadece, neydi senin tercihin? ...

Hala kıyamam sana,vuramam yüzene gerçeği
Sen mutlu güzel gülüşünle tak maskelerini.
Yazlar,güzler geçer,zemheri ayazlar geçer.
Koca ömür geçer,
Son nefeste geçmez susuzluğu bedenin ,
Susmaz konuşur,vicdanın sesi.

Dağ gibi,dev gibi bir ihanetten düştüm
Bilmiyorum belki hiç var olmadın hep düştün…
Gel desen yalın ayak,koşar adım gelirdim
Meraktan sadece, neydi senin tercihin?