Dev Çınar Şiiri - Arif Altunbaş

Bir yoktu bir vardı
Çok eski zamanlardı
Üç kıtanın üzerinde koca bir dev yaşardı
Kükreyince sallıyordu direğini dünyanın
Bu tarihimizin yüzakı bir zamandı

Dünya yanlız ona dardı
İçte ve dışta düşmanları vardı
Bir gün mikrop gibi kanına girdi kurtlar
Kemirdiler içten içe o dev gibi çınarı
Bunlar ki düşmandan beslenen düşmanlardı
İki dost bir olupta o büyük devi yendi

Kurt izinde uluyan rüzgarlar vardı
Onların seslerini önce çakal duyardı
Ardından sökün etti canavarlar tilkiler
Dışardaki güçlerle içerdeki leşgiller
Hep birlikte saldırıp yıktılar o çınarı
Diri diri parça parça ettiler vücudunu
Ölüm anında bile o aslan gibi direndi

Hainler ve düşmanlar kurdular yeni evi
Tarihten silmek için altuyüz yıllık devi
Büyük adam oluverdi cüceler
Dev parçalandı,çınar yıkılıverdi
Bir anda hainler kahraman oluverdi

Sonra geldi arkasından zulümler ve işgaller
Yabancılar eline düştü güzelim eller
Oluverdik kendi vatanımızda esir
Ülkemizde yabancı kendi elimizde parya
Özgürlük denen bayrak gönden indirildi
Sürgünler ve idamlar peşpeşe geliverdi

Şimdi o büyük devden hikaye ve şiirler
Geride göz yaşları binlerce ah ve vah kaldı
Dimdik ayakta duran vefalı dostlarıyla
Düşmanların elinde esir bir vatan kaldı
Adlarını anmak bile sızlatıyor içimi
Birde kala kala gerilerde yadigar
Sahte kahramanlar ve hain cüceler kaldı