Detone... Şiiri - Kağan İşçen

ömrümü boşluğuna harcıyorum
sensiz bütün sevişmelerim detone
kendime olan saygım...
yüreğimdeki yalancı puttu yıktığım
sadece sen olduğunu dokunduğum herşeyin
söylediğimde doğru solfejli
ve gözlerinde
karanlık muamması yok neyse ki
çıldırasıya senli
her anı sevilebilme şaşlığının

gökyüzüne soğuk değerdi parmakların
seninle birbirimize dokunamayışımız gibi
soğuk bir imdi tutkularımıza uzanan
ayrılık sarhoşluğunun düşmanı
birbirimizle sevişmek istekliğimiz

mutsuzluğuma bir ancık bile olsa
bir şefkat gösterisinde bulunsan
acınası zavallı kaderi olur bu sana olan
hasretimin...
karanlığa rahmet okutuyorsun
boğuk boğuk yaralayışınla kendini
parmaklarını

doğam oldu sanki
yastığında unuttuğun olmak
başın uykuya düştüğünde
rüyalarında bile sarılmaya korktuğun olmak
toprağımdan sancıyla fışkıracak olan ota