Papatya falımın bahtı hep kapkaranlık
Ruhumu karartan bu duygu , ömrümdeki en büyük endişe ...
Bedenimdeki hastalıktan da değil ,
Üşümekten de ,
Ne yana baksam gecedir ,
Göğsü parçalanmış gözlerimde ,
Ay dökülür yapraklarından
Ufka uzanır yalnızlığım ,
Siyah saçlar , hilal kaşlar , sesinin tınısı ,
Havsalamda kalır ,
Umudum asla umutsuzluğa düşme !
Destansıdır bu üçleme ,
Kalbimin derinliklerinde sözlerimin direnişi
Geçmişin ayaklanması an meselesi . . .
Kayıt Tarihi : 4.9.2023 22:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!