Destansı Şiiri - Mehmet Ali Şentürk

Bir ırmak boyudur yaşadığım yer.
Arzum o destansı sulara benzer,
Tuna gibi, Hazar gibi…

Bakıp yücesine doyduğum olur.
Dağlardan adımı duyduğum olur,
Sitem gibi, azar gibi…

Kapanmaz açtığı yara göklerin.
Gözü değmiş bana kara göklerin,
Sihir gibi, nazar gibi…

Herkes bu yokluktan payını alır.
Geride duvarlar, isimler kalır:
Roma gibi, Sezar gibi…

Seni de mi aldı bu devran seli?
Sevgili soğuksun, gittin gideli,
Ecel gibi, mezar gibi…

Hüzün tetiktedir, bir bizi kollar.
Dünyada bir bedbaht gördü mü kullar;
Şair gibi, yazar gibi?
2005/Sürmene