Desin Beni Şiiri - Ozan Lütfü Yıldırım

Hiç sorma boşuna boşu boşuna
Derdimi söyleyen dil desin beni
Dokunma gözümün kanlı yaşına
Gönlümü eyleyen tel desin beni

Hasret ateşinin dumanı tütmez
Hayali gözümün önünden gitmez
Gurbet elin kahrı çilesi bitmez
Yolcuyu eyleyen yol desin beni

Söylemeye varmaz dilim dudağım
Döküldü yaprağım dalım budağım
Tipi boran başı şu yüce dağım
Yaylada yaylayan el desin beni

Yıldırımım yine deştin yaramı
Eller ile çoktan açtım aramı
Söndürmesin yüce mevlam çıramı
Boyumu boylayan kul desin beni