Belki sözün acıydı, ama tadı başkaydı
Hep başımın tacıydı, yolu yalnız aşkaydı
Hem dert hem ilacıydı, dilimde bir keşkeydi
Canım derdini bile, özledim desem yeri
Yakarken beni çile, sanma bir kez yakındım
Yaşadım hayal ile, hep bir umut bakındım
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta