Desem Yeri Şiiri - Fatih Dumbay

Belki sözün acıydı, ama tadı başkaydı
Hep başımın tacıydı, yolu yalnız aşkaydı
Hem dert hem ilacıydı, dilimde bir keşkeydi
Canım derdini bile, özledim desem yeri

Yakarken beni çile, sanma bir kez yakındım
Yaşadım hayal ile, hep bir umut bakındım
Ben seni benden bile, aman diye sakındım
Sol göğsümün altında, gizledim desem yeri

Zehirmiş aşk beklerken, şerbet diye sunulan
Hasret derdi katlarken, beter olsun yenilen
Yanardağlar patlarken, sinemde aşk denilen
Kerem’i yakan koru, közledim desem yeri

Bende bunu feleğin, yanına koymam inan
Sensiz sağır kulağım, kimseyi duymam inan
Sensin bir tek dileğim, ölürüm caymam bir an
Gönlümü vuslatına, sözledim desem yeri