Derya Karakoyunlu Şiirleri - Şair Derya ...

Düşüşler sürgün olmuş aşıklar içindir
Firari olası gelir parmaklıkların soğuğu değince tenlerine
Sahibesi Allah tır belkide şeytansı bir melek
Bilinebilir mi ki gökleri avuçlarında neyin tuttuğu?
Ve bulutlardan daha ıslak gözlerinin flu rengini
Çıkarsız hıçkırıklara boğulur nefesi

Doğdum,büyüdüm ve esir oldum...
İnatçı sanmıştım üstelik kendimi,
Yırttığımda bir çığlıkla rahminin duvarlarını...
Üstelik çokta cesurdum,
Boynuma kordonlarını doladığın da...
Gıkım bile çıkmadı,

Kalk
uyan
ihtilale çeyrek var
esaretin mahkum olmuş
davası son bulmuş
müebbet diyorlar

Düştü ölümün sessiz çığlığı...
Şafak sökmeden söküp aldı canını...
Taş merdivenlerden yuvarlandı papucun...
Selamın havada ak güvercin oldu...
Peçeli cemalinden bir güzel su akıttı toprağına...
Helal yaşadım haram ağlamasın yazdın,

Aksana sevdiğim
Süzülsene gözlerimden yüreğime
Çıkarsana üzerindeki yaban gülüşü
Atsana bir kenara yığılmış hasretini
Sarılsana narin ellerinle
Bıçak kesmez bedenime

Masum ve saklı ruhunla gel,
Kim olduğunu çözemesemde...
Anlayamasamda varoluşunun tendeki izini...
Kaskatı etsemde yüreğimin bedenini...
Sökmek kolay değil,
Senin mahmur gözlerini....

Yasaklı kalbimden dökülür,
Kilitli kalemime vurur,
Tek tek kurtulur,
Esir göz damlalarım...

Haşhaş tarlasının yaban kokusu!

Soyundu gece,
Tek tek çıkardı,üzerinde her ne varsa,
Ve ben karşında öylece savunmasız,
Kırık bilekleriyle öylesine dengesiz,
Düşmek üzere.
Bambaşka bir karmaşa var bu gece,

sabaha gebe akşamların,
sefasını sürerdik.
bekçi amcaların sert adımlarından,
ürker kaçardık.
yollar yollar aşardık ta,
yüzümüze karanlığın gölgesini salmazdık.

Acemi sevdam benim,
Ürkek yürekli kıvılcımım,
Sağnak yağmurlarla düştün göz kapaklarımdan yüreğime.
Hep eksik olan ilk dizeydin şiirlerimde.
Ve oynamak için aradığım son misketim.
Açılmayan tek kapı,