Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
1977 yılında, Sivas'ta hayat denilen şeye gözlerini açtı. Bilinemeyen bir tutkuyla tutundu yaşama. En büyük dostu kitaplar oldu. Yazının imge dünyasında yarattığı mistik dokunuşu sevdi. Öyle çok sevdi ki, yazıya adadı kendisini. Kaybolduğunda, canı yandığında, bir şeye sevindiğinde, kızdığında, öfkelendiğinde, nefeslendiğinde adamakıllı... Hep yazıya koştu. Hala da koşmaya devam ediyor.
