Sabret Ey Gönlüm
Sabret ey gönlüm, bu dağlar aşılır,
Nice gamlar gelir, yoldan şaşılır.
Dikenler büyürse güller deşilir
Sabret ey yüreğim bu aşka sabret.
Sahte yüzler
Gözlerdeki pusuya esir düşeli,
Dost bildikçe can evimden vuruldum.
Dillerimizden süzülen sözler hep yalan,
Ruhum savruldu, kapılar suratıma kapanırken.
Gitme Anne
Geceler uzarken, içim daralır
Bir hüzün dolanır özüme anne
Yüreğim sıkışır nefes zor alır
Sensiz dünya gelmez gözüme anne
MUHSİN YAZICIOĞLU’na ithafen
SEN Kİ HİÇ ÖLMEDİN Kİ
Bir büyük birlik için dağları yol eyledin
Hazan düşmüş bağlarda dikeni gül eyledin
Seni unutamadım
Ne yapsam da unutamıyorum seni
İnadına daha çok seviyorum...
Daha fazla düşünüyorum...
Düşlerim de hep seni görüyorum...
SESSİZCE GİDİYORUM
Seni seven yüreğimi yüreğine bırakarak gidiyorum.
Gitmek gerektiği için degil, gördüğüm lüzum üzre gidiyorum.
Ben yoktum sen yokken, sonrası ise gitmekti ve gidiyorum
Senden sesinden var eden nefesinden sessizce gidiyorum....
Sessiz Kapılar
Ne bir adı vardı, ne de nefesi,
Ben özledim onun hiç yok hevesi
Her şeyin içinde eksik bir şey var,
Geceler içimde ağlayan bir diyar,
Sensizliğin Karanlığında
Gittin…
Ardında suskun bir şehir bıraktın,
çöken gökyüzü,
düşen yıldızlar kadar ağır oldu yokluğun.
Sevgiliye sitem
Bırak yar olmayı, senden olmaz arkadaş
Ömründen yıl düştükçe beni hatırla!
Sayende ölüyorum ben yavaş yavaş,
"SUSTUM"
Bir şeyler var içimde ,anlatamıyorum,
Her kelime eksik her cümle yorgun,
Sustum çünkü anlatsam kim anlar ki ?
Yaralı bir yürek,neyle savunur?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!