🌹 Kendime 🌹
Filizdim yeşerdim goncalar açtım
Gül iken derdiler yoldular beni
Can dedim gönülden sevgiler saçtım
Taşlardan taşlara vurdular beni
"Küllerden Doğan"
Gece,
Bir örtü gibi ağır.
Ama biliyor musun,
Karanlığın içinde bile
Küstürdüm Gönlümü
Küstürdüm gönlümü dalım kırıldı
Bahar da çiçekler elimde soldu
Çok üstüme geldin gönül yoruldu
Dağlarıma duman çöktü kar doldu
"Olmasan da "
Olmasan da,
Bir yeri hep sende kalır insanın.
Bir söz bırakır mesela,
Durduk yere çınlayan.
Gecenin perdesi indi usulca, ay saklı,
Yine aynı hüzün, aynı sızı yüreğimde.
Yeminler zinciriyle bağlı, gönlüm yasaklı,
Sonsuzluk kadar uzak, sensiz seneler kahırlı...
Kalbimin duvarları yüksek, gölgeler içinde,
Sahte yüzler
Gözlerdeki pusuya esir düşeli,
Dost bildikçe can evimden vuruldum.
Dillerimizden süzülen sözler hep yalan,
Ruhum savruldu, kapılar suratıma kapanırken.
Gitme Anne
Geceler uzarken, içim daralır
Bir hüzün dolanır özüme anne
Yüreğim sıkışır nefes zor alır
Sensiz dünya gelmez gözüme anne
MUHSİN YAZICIOĞLU’na ithafen
SEN Kİ HİÇ ÖLMEDİN Kİ
Bir büyük birlik için dağları yol eyledin
Hazan düşmüş bağlarda dikeni gül eyledin
Seni unutamadım
Ne yapsam da unutamıyorum seni
İnadına daha çok seviyorum...
Daha fazla düşünüyorum...
Düşlerim de hep seni görüyorum...
SESSİZCE GİDİYORUM
Seni seven yüreğimi yüreğine bırakarak gidiyorum.
Gitmek gerektiği için degil, gördüğüm lüzum üzre gidiyorum.
Ben yoktum sen yokken, sonrası ise gitmekti ve gidiyorum
Senden sesinden var eden nefesinden sessizce gidiyorum....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!