Dervişe mahsus Şiiri - İlyas Kaplan

bir müstesna güzelliğe aşinayım
başka hiçbir şey beni mutlu kılmayacak
başkaca hiçbir şeyle itminan olmayacağım
parayla pulla …
çoğu zaman ümitlerle ardından koştuğum

mesut zamanlar da ne güzel günlerim vardı
sevinçlere ortak olduğum
ayrılıklara gözyaşı döktüğüm
soframda bir parça ekmeğim
üç beş siyah zeytinim…

oltanın ucundaki yalancı bir yeme benzeyen
daha rahat, daha mutlu, daha huzurlu bir hayat
kirlenip paslanmış bir ayna gibi
günahlarla kararmış bu kalbe artık zuhur etmeyecek

suhulet denizinden kıyısı çakıl taşlarıyla dolu
bir sahile sürüklenince parça parça
sırça bir kayık misali

şah damarımdan daha yakın
yitik yeri arıyorum
sokaklarında kayıp sükuneti
orjinali neredeyse unutulan
bir sufi dervişine mahsus

redfer