Derviş Misali Şiiri - Kasım Kobakçı

Ayrılık zamanı, sarmış içimi,
Puslu duman, kaplamış görüşümü,
Dışarıda kuvvetle esen rüzgar,
Nefes çeker gibi inliyor, bütün sokaklar..
Aylardan Ocak..
Ve ben,
Dondurucu havanın, akışına dalıyorum,
Güneşin donduran yüzü, vururken şakaklarıma,
Yaşamın, hızla akışına kederleniyorum..
Yeni bir kış daha geldi,
Hayatımın eşiğine,
Yeni bir kış daha, biliyorum..
Hava eksilerin altında, bilmem kaç,
Dert yemiş gönüller,
Donarken dışarıda,
İçimde bir inat,
Tutuşuyorum..
Bir fidan misali, hayata tutunuyorum...
*
Yaz mevsimi, sarmış içimi,
Ilık buhar, kaplamış görüşümü,
Dışarıda sakin esen rüzgar,
Ninniler gibi mırıldanıyor, bütün binalar..
Aylardan Ağustos..
Ve ben,
Sıcak havanın akışına dalıyorum,
Güneşin ısıtan yüzü, vururken burnumun üzerine,
Zamanın yavaş geçişine, seviniyorum..
Yeni bir yaz daha geldi,
Hayatımın eşiğine,
Yeni bir yaz daha, biliyorum..
Hava otuzun üstünde, bilmem kaç,
Mutlu olmuş gönüller,
Coşarken dışarıda,
İçimde bir coşku,
Alevleniyorum..
Bir papatya misali, yaşama canlanıyorum...
*
Bahar mevsimi, sarmış içimi,
Renkli hava, kaplamış görüşümü,
Dışarıda tatlı esen rüzgar,
Fısıltılar gibi usulca esiyor, bütün bahçeler..
Aylardan Nisan..
Ve ben,
Ilıman havanın, akışına dalıyorum,
Güneşin tatlı yüzü, vururken yanaklarıma,
Hayatın hızlı akışına seviniyorum..
Yeni bir bahar daha geldi,
Hayatımın eşiğine,
Yeni bir bahar daha, biliyorum..
Hava on beşin üstünde, bilmem kaç,
Sevinç dolmuş gönüller,
Gülüşürken dışarıda,
İçimde bir umut,
Diriliyorum..
Bir çiğdem misali, yaşama uyanıyorum...

Sonbahar mevsimi, sarmış içimi,
Sararmış yapraklar, kaplamış görüşümü,
Dışarıda hırçın esen rüzgar,
Çığlıklar gibi bağırıyor, bütün korular..
Aylardan Eylül..
Ve ben,
Soğuk havanın, akışına dalıyorum,
Güneşin solgun yüzü, vururken alnıma,
Zamanın duruşuna şaşırıyorum..
Yeni bir sonbahar daha geldi,
Hayatımın eşiğine,
Yeni bir sonbahar daha biliyorum..
Hava sıfırın üstünde, bilmem kaç,
Huzur bulmuş gönüller,
Sessizleşirken dışarıda,
İçimde bir sabır,
Sakinleşiyorum..
Bir çınar misali, hayata dayanıyorum...
*
Ömür mevsimi, sarmış içimi,
Kırışıklıklar kaplamış görüşümü,
Dışarıda yorgun esen rüzgar,
Hıçkırıklar gibi ağlıyor, bütün anılar..
Aylardan Ömür..
Ve ben,
Dingin havanın, akışına dalıyorum,
Güneşin batmayan yüzü, vururken ruhuma,
Yaşamın yavaş akışına dalıyorum..
Son bir ömür daha geldi,
Hayatımın eşiğine,
Son bir ömür daha, biliyorum..
Hayatın sonu belli değil,
Yaşlanmış gönüller,
Dinlenirken dışarıda,
İçimde bir huzur,
Bitmiyorum..
Bir melek misali, yaşama veda ediyorum...
*
Gönül mevsimi, sarmış içimi,
Işıklar kaplamış görüşümü,
Dışarıda esen rüzgar yok artık,
Kuşlar gibi cıvıldıyor, bütün rüyalar..
Aylardan Sonsuzluk..
Ve ben,
Sonsuz havanın, akışına dalıyorum,
Güneşin doğmayan yüzü, vururken içime,
Yaşamın bitişine şükrediyorum..
Son bir nefes daha geldi,
Hayatımın eşiğine,
Son bir nefes daha, biliyorum..
Sonsuzluğun sonu yok,
Sonsuzlaşmış gönüller,
Uçuşurken dışarıda,
İçimde bir aşk,
Yanıyorum..
Bir derviş misali, ona kavuşuyorum...