Derviş Kemal Şiirleri - Şair Derviş Kemal

Tarlada çalışan kadınlar var ya
Yılın anaları onlardır işte
Çileleri bitmez dertleri derya
Yılın anaları onlardır işte

Tarlada ırgattır evinde köle

Yalandan riyadan hep kaçtık ama
İnsanlıktan bir an uzak kalmadık
Her zaman gerçeğe yaklaştık ama
Tutar dile göle maya çalmadık

Acaba felek mi yaptı bir hile

Ne yazık ki senelerdir
Anlamadı bu halk bizi
Bilemedim sebep nedir
Anlamadı bu halk bizi

Bilmem kördür bilmem sağır

Arkadaş gerçekten bülbülsen eğer
Gülleri sevmezsen bana yaklaşma
Hep sulak yerlere verirsen değer
Çölleri sevmezsen bana yaklaşma

Yoksuldur sürekli yanıp ağlayan

Yirminci yüzyılın sonuna geldik
Artık cemler çağa uygun olmalı
Eskilerden ne öğrendik ne bildik
Artık cemler çağa uygun olmalı

Bilinçsiz mürşitler taviz vermiştir

Engin düşünceye daldığım anda
Bedrettin’i hatırlayıp ağlarım
Ben benle baş başa kaldığım anda
Bedrettin’i hatırlayıp ağlarım

Bir deyiş dinlesem sazın telinden

Bana öyle hor bakmayın
Gidin halka sorun beni
Sakın haksızlık yapmayın
Adilane yorun beni

Aklım kısa kafam darsa

Benim ızdırabım maziden gelir
Kerbela gününden beri dertliyim
Yol ehli olanlar halimi bilir
Kerbela gününden beri dertliyim

Ta o günden beri yanıyor özüm

Bir bağda bir salkım üzüm olsam da
Zamanı gelince kesseler beni
Fabrikada dibeklere dolsam da
Preste sıkarak ezseler beni

Pres beni iyicene sıktı mı

Bizim cemimize kolay girilmez
Nefsine uyarak azmışsan gelme
Bu cemde kimseye ödün verilmez
İnsanlık yolundan yozmuşsan gelme

Ummanlar dururken dalma göllere