Bu sana son mektubum!
İşte bu satırlar kelimelerimin kifayetini kaybedip içimdeki duyguları
satırlara dökemediğim o anı anlatır
oysa benden hevesli kağıt kalem.
Artık düşüncelerimde yaşıyorsun.
Sen umutsuzluğumda, karanlığımda
Belki de senin için yok artık
mavi yelkenli
mavi bir gemide
mavi yolculuklara çıkmak.
Oysa
ela gözlerinde kaybolmak,
Anımsaması zor bir gençlikti benimkisi
Hoyrat bir okadarda ölüm kokardı kader.
Avuçlarımda kıyameti koparan kalemim ve aşkı tarifleyen kelimelerim vardı.
birdee aynı şiirde titreyen ellerimiz.
Şimdi ise incinmiş bir vakti avuçluyor düşlerim.
Gölgesiz şiirlerde imgesiz aşklar bırakıyorum.
Aynaların akıcı ve aldatıcı derinliğinden sesleniyorum dünyaya.
Hayatın içindeki sahte yüzleri, sessiz kimliklerde görüyorum.
Zamanı durduran acıların yavaşlamasıdır anlaşılmazlık
Kimbilir belkide mutluluk gözyaşları ile hızlanmasıdır hayat.
Aşk değilmidir çekilen acıları güzel kılan ve
zaferler değilmidir meltemleri susturan.
Bilirmsin eyy sevgili
sana olan sevgim bir tövbenin içtenliği kadar,
bilirmisin
aslında soğuk kaldırımların sıcaklığını
ve gece karanlığının aydınlığını,
bilirmisin bir nefes sigaranın hayat,
Hangi Cafe,
Yahut hangi garson ezberlemiştir çayı kaç şekerli içtiğimi?
Söyleyin aşık olayım.
Nargile dumanından dünyanın acılarını hangi tonda içime çekmeliyim?
Peki ya barmenin dahi ayık kalmaya çalıştığı bir ortamdan çıkıp alkol metreye üflediğim nefes için,
Kaç yüz yıl idama çarptırılmalıyım?
SÖYLEMİCEM
Söylemicem size
yârin ellerinin sıcak olduğunu ve cennet koktuğunu,
gözlerinin o ela renginde kendimi bulduğumu.
sırtına düşen o saçlarını, asi rüzgârların savurmak için sıraya girdiğini söylemicem size...
Uykucu şirin gibi şirinn olduğunu,
Gerçeklerle yanıp yakılsan bir mum alevi gibi
ve damla damla akıtsan gözyaşlarımı o nemli toprağa...
Bir cemre misali düşüyorsun kuruyup çatlayan gönüllere...
Bense yanağına varmadan kuruyan göz yaşlarımda boğuluyorum...
Kayboluyorum çoğu zamanda
Ve bırakıyorum kendimi dipsiz uçurum kenarlarından.
Sensiz geçen her gecemde sensizliğimde boğulsamda.
Yazıyorum çünkü gözlerin düşüyor sayfama.
gözlerindi çünkü kendimi bulmaya çalıştıkca kaybolduğum yer.
Hatırlarmısın?
''uykucum'' diye severken seni
Sonsuz uykulara bırakyın beni
Sevgilim bil ki senden uzak ne güzellikleri avutur beni bu şehrin,
ne de yıldızlı aksamları! ...
özlemin bir nehir olmuş yarar girer içimde ki dağları! ...
Biliyordum,seni seviyorum derken yeni bir alfabe keşfettiğimi,
kimsenin okuma yazma bilmediği bir kentte...
Bir çift ela göz yüzünden içimde bir sonbahar açıyor;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!