bugünün delisiyim o zamanlar
şişenin dibini bulmuşu
ne yerse farketmezi
ne derse dinlenesi
sövüp saysa, gülünesi
şirini yahut sevilesi.
o günün çocuğuyum bu demler
ne kadar büyüse, küçülesi
ne bilse de, boşverilesi
anka olsa da, kuş kafesi
elinin körü, cahilin tekesi
uyusun da sevilesi.
ne adam dediler dünkü çocuğa
ne kemale ermiş bu günkü ağa
sor, ne vakit kamil irfan eğe
derviş geldi çünkü buluğ çağa.
22 Nuray 2018
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 23.9.2018 12:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli şairlerim, Bir şiirdeki "bir ömür boyu insan yerine konulmayan müzmin çocuk" vurgulamasından esinlenerek, zaman paradoksundaki insan sürecini betimlemeye çabaladım. Geçmiş zaman içindekinin bugünkü değerlemesi sıfır, nostaljik zamanlarda ise bugünkünden daha değerli olmuş bir insanus gibi. Belki de dedemin beşiğini sallayan torun, bendim. Değerli yorumunuza çok teşekkürler, selamla.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!