Derviş çölde vahadan gayrı ne arar

Ay gölgesinde açan
Akşam sefaları gibisin
Ben seni
Sokak kedilerine değişmem
Bin taşa vurupta başını
Örselenmiş sulara
Değişmem
Bin dudaktan ıslanmış çeşmelere
Sen
Güz aylarında
Harmanlara vuran
Sabah sisisin
Çayırlar üstünde kırağı
Yapraklar üstünde çiğ
Değişmem
Rüzgarla savrulmuş yapraklara seni
Sen
Benim gönlümde açan gülsün
Rüzgarların savuramadığı
Gönül bahçemde gezen kelebek
Ve sen
Gönlümdeki çöle açılan bir vahasın
Derviş çölde vahadan gayrı ne arar