Dertli Yüreğini Yakar Gidersin

Bu dünya fanidir, eser bir rüzgâr,
Düşen yapraklara bakar gidersin...
Gün gelir başına yıkılır dağlar;
Dertli yüreğini yakar gidersin...

Ellerin yanında durduğun için,
Beni yerden yere vurduğun için,
Hayatıma tuzak kurduğun için;
Durmadan sel olur akar gidersin...

Vefasız dostların terk eder seni,
Divane gezersin, ararsın beni,
Gelenler aratır çekip gideni;
Her şeyi kafana takar gidersin...

Uzaktan bakanlar halini sormaz,
Güvendiğin dağlar yaranı sarmaz,
Evdeki hesabın hedefe varmaz;
Bütün anıları yıkar gidersin...

Fırtınalar kopar, kırılır dalın,
Bir zalime kalır servetin, malın,
Bir tadım bulunmaz peteğin, balın;
Yaşadığın yerden çıkar gidersin...