Dertli Yaşam Şiiri - Mehmed Sarı

Dertle yüklü mekansızlar olarak doğduk
dertli dünyamızın dertli topraklarına,
Anamız dert yüklüydü, babamız dert yüklü
Anamızın rahminde başladı dertli yaşamımız
Madalyalar gibi sıralandı sonra
doğar doğmaz küçücük omuzlarımıza
ekmek derdi aş derdi,
okul derdi iş derdi
ve en önemlisi
ev ve eş derdi.....
Çocuklar vardı can özümüzden kopup gelen
masum, temiz, gül goncaları...
Büyüsünler istedik belasız dertsiz
yaşasınlar istedik anlayarak geleni ve gideni
anlayarak dünü, bugünü, yarını...
Bırakıp ipin ucunu olağan sürünüşünde
yılan soğukluğunda bir yaşamın burgacına,
Hançerleyerek düşlerimizi en aydınlık sabahlarda
ve birden bire bir gün duruverdi
göğsümüzün saati
biz varmadan farkına...

Eylül 2002
Melbourne