Dertli Pınar Şiiri - Rafet Maden

Bir garip sesin var çözemedim sırrını,
Sanki bir destanla coşuyorsun.
Anlasam belki çekemem kahrını,
Öyle dertli dertli nereye koşuyorsun.

Zamanı anlatıyor akan suların,
Sanki dönüşü yok bu zamanın,
Elden düşmeyen bir kitap gibi,
Belkide ölümsüzlüktür amacın.

Çağladıkça beni düşündürüyorsun,
Bende bir garibim biliyorsun,
Öyle dertli ağlama ey pınar,
Her an derdime dert katıyorsun.

Yağmurdan farkın yok şu sineme,
Herşey ecel olurken bu gönlüme,
Yağmur üzerime düşer sen gönlüme,
Bırak akma artık dertli pınar.