Dertli Giderim Şiiri - Mehmet Ali Emektar

Genç yaşımda bir iş geldi başıma,
Zalim felek güldürmedi yaşıma,
Gelin yarim ağlamasın peşime,
Kaderim böyleymiş dertli giderim.

Bu nasıl dert imiş yedi bitirdi,
En sonunda beni aldı götürdü,
Ebediyen kara yere yatırdı,
Kaderim böyleymiş dertli giderim.

Annem babam bakmasınlar halime,
Toplansınlar hem sağıma soluma,
Hiç kimse uğramaz böyle zulüme,
Kaderim böyleymiş dertli giderim.

Dünyaya geldimde karadır başım,
Almadım muradım otuzbir yaşım,
Yanmayın ahbaplar bitmiştir işim,
Kaderim böyleymiş dertli giderim.

Babama tel çekin ablam gelsinler,
Benim garip öldüğümü bilsinler,
Yavrularım hallerimi görsünler,
Kaderim böyleymiş dertli giderim.

Yaram çoktur için için sızlıyor,
Doktorlar derdimi benden gizliyor,
Hasret gittim yavrularım gözlüyor,
Kaderim böyleymiş dertli giderim.

Sılam uzakda gayet çoktur hasret,
Hiç gitmezdi şu gönlümden kasiret,
Bana mezar oldu bu zalim gurbet,
Kaderim böyleymiş dertli giderim.

Bahtım kara temelinden yazım var,
Şu sinemde iyi olmaz sızım var,
Küküm annem dört tene de kuzum var,
Kaderim böyleymiş dertli giderim.

Dünyaya güvenip beylik sürmesin,
Felek artik çarkın bana değmesin,
Anne yavrularım boyun eğmesin,
Kaderim böyleymiş dertli giderim.

EMEKTAR’ım yaram derin sızılar,
Yazılmış anlıma kara yazılar,
Ağlaşır komşular körpe kuzular,
Kaderim böyleymiş dertli giderim.

08.03.1972
İlyashacı Köyü