Dertli Dayım Şiiri - Mehmet Postallı

DERTLİ DAYIM

Doğduğun günden bu yana;
Hayat seni yordu dayı
Hiç gülümsemedi sana;
Yerden yere vurdu dayı

Şeker bitirdi özünü
İçine koydu közünü
Kaybettin iki gözünü
Âlem sana kördü dayı

Hep karşından esti yeller
Suyunu vermedi göller
Önüne çıkan engeller
Sana tuzak kurdu dayı

Avlağa'nın bir yanı kat
Geçim ettin kıt, kanaat
Mecel yok, ayağın sakat
Dünya sana dardı dayı

Asmalı var idi başta
Tarla sürdün topak taşta
Çalışırdın içte, dışta
Öküzlerin vardı dayı

Bacağın kırıldı, çöktün
Gözünden kanlı yaş döktün
Gittin, ciğerimi söktün
Dayanmak çok zordu dayı

Son durağın olsun cennet
Etmedin kimseye minnet
Görmedin bol para, servet
Bütün köylü gördü dayı

Yata yata derdin arttı
Haplar mideni kanattı
Sonunda kabire attı
Sancıların durdu dayı

Mehmet Postallı / 2025