Sıtma mıydı bizi böyle titreten
Neden sarıydı benizlerimiz?
Hayır sıtma olamazdı asla!
Yanıyorduk içten,içten
Anlayın artık a canım âşıktık biz...
Bir dalda değildik
Ayrı ayrı dallarda iki ayvaydık ikimiz
Gün gün sarardık aşktan,sabırdan
Bizdik aynı aşkın ateşiyle yanan.
Umutlar geçti içimizden,
Rüzgârlar geçti başımaızdan,
Bizden gayrı üşüyen olmadı
Bizden gayrı yaşayan olmadı
Böyle kâh sararmıış,kâh ürpermeyle.
Bir karanlık gece içindeyiz hâlâ
Bizim için daha sabah olmadı
Belli ki daha çile dolmadı
Ama, ne de olsa göründü tan...
El uyur muşul muşul uykusunda
Bizleriz uykusuz gözlerle yatan...
Kayıt Tarihi : 4.12.2005 15:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alper Kürük](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/04/dertli-asiklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!