Dertli Akşamlar Şiiri - Mehmet Özden Biçer

Akşamlar dostudur artık gönlümün,
Beraber tutulduk, dert kemendine,
Soldu yaprakları birbir gülümün,
Beraber ah ettik, aşkın fendine,
Tasası kalmadı şimdi ölümün,
Akşamlar benzetti beni kendine,
Akşamlar dostudur artık gönlümün.

Bir vefa kalmamış, yalan dünyada,
Kalplerde sevgi yok, aşkta sadakat,
Baykuşlar geliyor şimdi feryada,
Bülbüllerde elem ve hüzün kat kat,
Ya bırakın beni gideyim ya da,
Bu hüzünlü beste, son bulsun hey hat,
Bir vefa kalmamış yalan dünyada.

Akşamlar gitmeyin, kalın yanımda,
Nasıl olsa yollar hep hüzne çıkar,
Bu hazin ayrılık şimdi canımda,
Ruhuma taktığı kemendi sıkar,
Varsın zehir olsun gece kanımda,
Ve sabah olmasın artık ne çıkar,
Akşamlar gitmeyin, kalın yanımda.

Sesime ses verin, dertli akşamlar,
Neden böyle birden sessiz kaldınız,
Kapımı yoklarken acılar, gamlar,
Sizde benim gibi hissiz kaldınız,
Bak ne yar var şimdi, ne de bir dost var,
Derdimi dinleyen bir siz kaldınız,
Sesime ses verin, dertli akşamlar.

(20.02.2002)