Yine uyandık kapkara bir sabaha.
Yemin olsun:
Boynuna kılıç indiğinde akan kana.
Derdimi dedim de şu karşı dağa;
Mecnun’un da ahını aldın dediler…
Yine uyandık uğursuz bir sabaha.
Yemin olsun:
Kan içinde yattığın yatağa.
Derdimi dedim de şu esen rüzgâra;
Kerem’i de ah-u zarda koydun dediler...
Yine uyandık dertli bir sabaha.
Yemin olsun;
Çölde can çekişen dertli oğluna.
Derdimi dedim de İmam Hasan’a
Hüseyni’de derdi koyup gittin dediler…
Bir zaman geçti derdinle, yitirdim özümü.
Bulmak için seni, kaybettim özümü.
Soranda dostlara ben kimim diye?
“Bir garip Şevket’sin”
Hem “Dertli” dediler
Kayıt Tarihi : 6.7.2011 21:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!