Bindim bir otobüse gidiyorum bilinmezliğe
Koyulmuş gidiyorum bir yola
Bilmiyorum bu otobüs gidiyor nereye
Gidiyor otobüs sessiz sessiz
Bakıyorum bütün yolcular sessiz
Belliki onlar benden habersiz
Ya onlar unuttu beni ya ben benden habersiz
Gidiyor otobüs sessiz sessiz
Bitmez yol bitmişti varmıştım dertler otogarına
Bütün yolcular iniyordu otobüsten sıra sıra
Kiminin gözü yaşlı kimin yüzü dönük yere
Duruyor otogar sessiz sessiz
Yürüyorum şehirin sokaklarında yavaş yavaş
Şehir sessiz caddeler sessiz yürüyorum yavaş yavaş
Koyuldum en yakın lokantanın yoluna yavaş yavaş
Şehir sessiz esnafda sessiz
Girdim lokantaya garsona bir çay dedim oturdum masaya
Daldım masadaki gazeteyi okumaya
Çayın yarısını içtim yarısı kaldı bardağa
Lokanta sessiz gazete habersiz
Çağırdım garsonu cebimdeki üç kuruşun birini verdim
Çıktım lokantadan yola koyuldum
Nihayet ulaştım dostlarımın olduğu sokağa
Sokak sessiz dostlar habersiz
Dostlar ve ben dertleştik bir kaç saat
Ben sessiz sokak sessiz dostlar sessiz bir sesi çıkan dertlerimiz
Kayıt Tarihi : 17.5.2023 18:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)