Bu dünyanın dertlerini,
Yenmeye güç yetiremem.
Ne on bini, ne yüz bini,
Saymakla da bitiremem.
Bağrım yanık, benzim soluk,
Yaşım akar oluk oluk,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Dünyada bu kadar zulüm varken bunu gören gönlünde hisseden vicdanı merhameti
Olan bir insan saraylarda otursa asala rahat edemez eğer ki rahatsa o insanda bir
Eksiklik var demektir anlamlı bir şiirdi gönülden tebrik ederim selamlar saygılar
Teşekkürler kardeşim hayırlı günler diliyorum. Bu konuyu en son yazdığım "Benim Neyime" adlı şiirde daha iyi biçimde dile getirdim.
sadece kendi dünyamızı değil
bilcümle tüm hayvanların dünyasını da batırmadık mı ?
Irak ta hep insan mı ölen?
ya diğer mahluklar ?
onların sayımını yapan var mı
tebrikler
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta