Kötülere kötü dedim olmadı,
İyileri geçti gitti kalmadı,
Ne yazık akranlar kıymet bilmedi,
Bu dünyada dert yanacak kimsem kalmadı.
Herkes bir nefsinin peşinde sürgün,
Akıl almaz gerçeklere şahidim her gün,
Bıktım gayrı hayat yolunda yorgun,
Bu dünyada dert yanacak kimsem kalmadı.
En yakın dost mal mülk nispeti yapar,
Benliğini yitirmiş şeytana tapar,
Açıkta olsa yüzüne kapıyı kapar,
Bu dünyada dert yanacak kimsem kalmadı.
Paran pulun varsa boyun eğerler,
Zalimin zorbanın sırtını ovarlar,
Doğru isen dokuz köyden kovarlar,
Bu dünyada dert yanacak kimsem kalmadı.
İstiyorsan parmak ile aranmak,
Para olmuş eşe dosta yaranmak,
İşim olmaz nankör ile yerinmek,
Bu dünyada dert yanacak kimsem kalmadı.
Yaşım kırkı geçti az kaldı elli,
İyi kötü veren yoktur teselli,
Veysel derki dobra sözdendir belli,
Bu dünyada dert yanacak kimsem kalmadı.
Kayıt Tarihi : 10.3.2013 23:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!