Dert Ortagi Şiiri - Ulya Erkman

Dertsiz insan yok su koca dunyada
Yururuz hayatin puruzlu yollarinda
Yasariz zaman zaman her turlu aci
Arariz zaman zaman bir DERT ORTAGI

Dinle dinle su dertli insanlari
Nasil aramaz bunlar bir DERT ORTAGI
Hafifler hic olmasa biraz dertleri
Verince DERT ORTAGI biraz teselli
xxxxxxx
Olmeseydi Fadimenin cocugu
Issiz kalmis Ahmedin buyuk oglu
Vermemisler Haticeyi Mehmede
Yalvarmalar hepsi hepsi nafile

Sehit dusmus Aysenin genc agasi
Birakip gitmis Alinin hain babasi
Kocasi iflas etmis bizim Nejlanin
Bosarim demis karisi yazik Osmanin

Gurbete gitmis nenenin yavrusu
Hastalanmis Nerminin o minik kuzusu
Gormez olmus ah Hasanin gozleri
Kararmis etraf kirilmis umitleri
xxxxxxx
Bazan olur dert ortagi bir komsu teyze
Bazan dert ortagi belkide yasli bir anne
Yahutta dert ortagi ozel bir arkadas
Belkide dert ortagi yakin bir eski soydas

Dert ortagi olur bazen kardeste
Dert ortagi olur memleketten bir hemsire
Belki babadir bak dert ortagi
Belkide ogludur veya guzel kizi
xxxxxxxxx
Tesellisin bize dert ortagi
Dindiremezsende o derin yarayi
Hafifler hic olmassa sonsuz acimiz
Diner birazda olsa goz yasimiz

Ama sende nihayet bir insansin
Sende hic dertsiz olamazsin
Varsa seninde cekilmez bir acin
Bilki benim, Seninde DERT ORTAGIN