Zalimin elinde benim ruhsatım
Ne karalı böyle benim bu bahtım
Saraylar alıpda kursamda tahtım
Dostsuz yaşaması zor gelir bana
Ne derdim tükendi ne yüzüm güldü
Yavru hasretligin bagrımı deldi
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Dilerim ki hiç kimse evladından, yavrusundan ayrı kalmasın. İnsanı zamanı gelmeden yaşlandıran en büyük sebep bu olsa gere. Bu duygulu şiirinizden dolayı yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta