Dert misin Derman mısın

Görünüşün çok haşin, yaptıkların maslahat?
Anlamadın sen nesin, dert misin derman mısın?
Fiillerin tahripkar, ama sonuç ıslahat?
Yoksa inse şifayap, Rahmani ferman mısın?

Avamların indinde, bir illetsin sen güya
Lakin havas yanında, muhibbisin sen nas’ın
Sen gelince haneye, kabus olur her rüya
Öpsen şayet birini, derler ona hastasın

Kimileri derler ki; o şey inse bir hasım
Bir kısım da şu söze, ediyorlar itiraz
Hatta daha ileri, giderekten bir kısım;
Yemin billah diyorlar, şu misafir bir maraz

Tabiplerin dilinde, adın çıkmış kötüye
İzin verse yaratan, silecekler adını
Bazılar da kendince, alır seni hep ti’ ye
Halk içinde gırgırla, yapıyorlar yadını

Kimilerin teşhisi, lehinedir bil bunu!
Zira seni bir nevi, memur bilir o zatlar
Böyle, böyle uzarken, mühim olan bu konu;
Hiç gündemden düşmüyor, ilim adlı tezatlar.

Nebilerle, veliler, kızmıyorlar hiç sana
Çünkü onlar yanında, hikmetlerin pek fazla
Az zahmetin olsa da, rahmetmişsin insana
Diyorlar ki; o gelse, karşılaman hiç nazla!

Sahi dostum gerçekten, mahiyetin ne senin?
Açık, açık beyan et! Nimet misin nikmet mi?
Senle yatıp kalkanlar, niye eder hep enin?
Yoksa dışın azap da; için dolu hikmet mi?

Niçin senin mesleğin, sevdiğini öldürmek?
Böyle dostluk olur mu? Olur ise de bana!
Daha güzel değil mi, yoldaşları güldürmek?
Rahmet olan bir nesne, nasıl kıyar bir cana?

Anlaşıldı bu husus, yine muğlak kalacak
Uzun, uzun sükutun, bu anlama geliyor
Yine dostun olacak ve de hasmın olacak
İlm-ü irfan sahibi, her kul bunu biliyor.

Abdullah Toroslu
19.12.2012-İzmir