Dert Küpüyüm Şiiri - Sadık Mustafa Karasoy

Dert Küpüyüm Sığımıyorum kabıma
Son demde akıyorum Damla damla
Aşkın Mezesi Olsada Bu ömür Bana
Dert Küpüyüm koyulmuş gidiyorum yoluma

Sivas Ankara Çorum Yurdumun Her Toprağıdır Vatan ım
Her Bir gün Cayır Cayır Yanarım
Usandık Artık Yardım Et ey Allah ım
Külledim Cesedimi su serpen varmı diye bakarım

Doğduğum gün yazılmış Sanki Anlıma Kara Yazı
Bende isterdim Güneşi Baharı Yazi
Susuz Kalmış Çöllerde gezerim Bazı bazı
Ağlıyorum durmadı hiç Gözümün Yaşı

Çağlasada Irmaklar Aksada Şelale
Hiç ferman Yazar mı Vekil Vükela bu derde
Padişahlar Ardın sıra gelse de yoktur bir çare
Kavuk davasına Düşmüşler bakmazlar önlerine

Dalkavuklar Türedikçe Çekilirmi bu dünya
Yalakalık diz boyu Gerek kalmıyor Maskaraya
Düşündükçe Yanıyorum Kara bahtıma
Bizler olamayız Vekil vükela ya Çaycı bile

Sadık der de Gündemden Bahsetmek isterim sizlere
Ama ne çare Dilim varmıyor şu Hale
Anlatsam da fayda yok Herkes Düşmüş kendi derdine
İçten bir Ah çekerim merhem bulamadım kanıyor yare