Dert Hammalı Şiiri - Murat Gezici

Bugün sensiz uyandım sabaha,
Güneşim olacaktın … Yoksun !!!
Pencereme konan kuşlar vardı,
Onlara biraz ekmek attım önce,
Seni söyledim sonra .
Dedim bir yardı işte,
Öylesine sıradandı,
Bırakacaktı bir gün o da…
Sonu belliydi,
Çekilecekti bir çizgi,
Ve saklanacaktı tavan arasına yığınla anılar…

Kuşlar ….
Sensizliğin yerini doldurmak istercesine,
Her sabah penceremdeler…
Anılar,
Yüreğimi yakarcasına,
Her an karşımdalar, her an gençliğim önündeler.

Sensizliğin bir çaresi olmalıydı bu nankör hayatta,
Ulan her sabah böyle uyanılacak değildi ya,
Uzayan gecelere sığmıyor hayalin,
Her geceyi sensiz toprağa gömecek değilim ya.

Bırak, sen de bırak artık,
Pembe hayallerin sırası değil şimdi.
Şimdi derdin yükünü şiirlere taşıt,
Artık sen dert hammalısın yüreğim.
Anıların birikmiş, gözyaşını taşıyacaksın.
Ve,
Her mevsim sana akan nehirler gibi,
Sen de çağlayacaksın,
Hem de karşılığını alamadan,

Bulamadığın her aşkın bir toz esintisi olacak gözyaşlarında,
Ama sen,
Yine de arayacaksın bulamasan da…