Dağ başına dumanın çöktüğü gibi,
Benim de başıma bir efkâr çöktü.....
Sevincim küçücük, dertlerim büyüktü...
Güç kalmamış ayaklarda, bedenim yüktü...
Ne dağın başından duman eksilir,
Ne de benden efkâr....
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ülkü hanım; yorumunuza katılmamak mümkün değil... kafiyeli bir yorum yapmışsınız ayrıca size tebrik edioruum... saygılarımla
Zevk için gelse idik, şu dünyaya ey Ali
Bende senle beraber, kınar idim şu hali!
Ama insan görevli ve sınavda şu arzda!
Vazifeyi aksatsa, yakar onu vebali!
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta