Dağ başına dumanın çöktüğü gibi,
Benim de başıma bir efkâr çöktü.....
Sevincim küçücük, dertlerim büyüktü...
Güç kalmamış ayaklarda, bedenim yüktü...
Ne dağın başından duman eksilir,
Ne de benden efkâr....
Hayatta yaşadıklarım kâr,
Yaşayamadıklarım zarar.
Kadere sitemim bitmeyen efkârım,
Boşa geçen ömür inan ziyandır,
Koskocaman dünyada yerim çok dardır.
Hangi tür dert ararsan ondan da vardır,
Dert etme her şeyi sakın AKTAŞ’ım,
Akmasın gözünden bir damla yaş
Geçen günü unut gelecekle savaş
Hedefe doğru var yavaş yavaş
Ali Aktaş – Antalya
27 Nisan 2012
tok@tli_@li
Kayıt Tarihi : 6.12.2012 10:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bende senle beraber, kınar idim şu hali!
Ama insan görevli ve sınavda şu arzda!
Vazifeyi aksatsa, yakar onu vebali!
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (2)