Dert Dağları Şiiri - Halil Gürkan

Dert dağları üzerime devrildi,
Gözüm yaşlı, zarda buldum kendimi.
Umutlarım dörtbir yana savruldu,
Boş alemde, darda buldum kendimi.

Bir vuruşta bin kayayı ezendim,
Güce kandım, ihtirasa bezendim,
Ummandaki balıklara özendim,
İlk atılan torda buldum kendimi.

Zalimlerce kuşatıldı her köşe,
Acılarım sıralandı peş peşe,
Can dostlarım körük oldu ateşe,
Kızıl kızıl korda buldum kendimi.

Akıl ermez kör şeytanın işine,
Hedef etti, savurduğu taşına,
Hak dururken, çekti nefis peşine,
Batıl ile, şerde buldum kendimi.

Diyar diyar kaçar iken derdimden,
Hatıralar bakakaldı ardımdan,
Kader beni, söktü aldı yurdumdan,
Gurbet denen yerde buldum kendimi.