DERT BULMUŞ BİNLERİ, İNER Mİ BİRE?
Bir garip haldeyim, sormayın n’olur.
Asla şu derdime, bulunmaz çare.
Derler ki gezenler, elbette bulur.
Bilenler söylesin, gidip o yâre.
Dervişane gezdim, fani dünyada.
Dermanın menzil de, belki Konya’da.
Çıkamadım asla, kaldım deryada.
Vuslata ermeye, kalmadı süre.
Deyin ey beylerim, bu halim nedir.
Dertlere dert katan, bu zalim nedir.
Sevene yapılan, bu zulüm nedir.
Her an tökezleyip, düşerim yere.
Düşünce yerlere, el veren olmaz.
Ayağa kalkmaya, bel veren olmaz.
Tatlı tebessümle, dil veren olmaz.
Bir can olmak için, ulaşmak nere.
Bin bir de yaşarsan, ölüm sonunda.
Mezara girersin, nefsin yanında.
Şeytanla uğraşma, o her anında.
Ak olan geçmişin sanma ki kara.
Derdimle mutluyum, bakmayın bana
Bedduam olamaz, inan ki sana.
Kerim der haddimse, kastım bu cana.
Dert bulmuş binleri, iner mi bire?
Ocak-2010-Adıyaman Kerim BAYDAK
Kerim BaydakKayıt Tarihi : 29.1.2010 09:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İner mi acaba ne dersiniz?

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!