Kurut du bu gözlerimin yaşını
Ağlamaya mahkum eti dert beni
Yosun tutmuş şu bağrımın başını
Çağlamaya hasret etti dert beni
Ferhat oldum deldim dağ ile taşı
Mecnun gibi saldım gözümden yaşı
Kerem gibi yandı bağrımın başı
Çöllere düşürdü zalim dert beni
Her dört mevsimde de yaşadım kışı
Hep altmış da oldu gönlümün yaşı
Yattığım yatağım musalla taşı
Yaşarken ölüme saldı dert beni
Yağar oğlu söndü içinde coşun
İster ağla ister başın eğ düşün
Ne talihin varmış bitmedi kışın
Ne yapayım güldürmedi dert beni
Kayıt Tarihi : 27.10.2024 21:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayata dair
![Ziya Yapar](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/10/27/dert-benim-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!