Dersiniz Şiiri - Gönül Kütük

Yıllar sonra yadedip adımı anarsanız
Şu dünyada huzurla kalamadı dersiniz
Genç yaşımda öldüren eceldi sanarsanız
Gönlünün muradını alamadı dersiniz

Akıp çağlayan selden bana damlan yok muydu
Elaleme aç iken kalbin bana tok muydu
Sözlerin yaydan çıkan zehirli bir ok muydu
Değeri bir pul kadar olamadı dersiniz

Bağıma bağban ettim güllerimi dereni
Başımda ağırladım otağıma gireni
Ne vefa bıraktıklar ne sevecek yareni
Derya olan yaşını silemedi dersiniz

Güldeste tohumundan dikenmiydi ektiğim
Yetmedimi önünde baş eğip diz çöktüğüm
Allah aşkına insaf nedir senden çektiğim
Maveradan koşupta gelemedi dersiniz

Ateşim tükenmeden tükenen közüm müydü
Ağlarken duymadınız kahreden sözüm müydü
Tebessüm ettirmeyen acıda özüm müydü
Dünya yüzüyle birkez gülemedi dersiniz

Maşuğundum meşkimden ayrılmam dedim durdum
Boynuna sarılmayan kolum kanadım kırdım
Senin gönlüne uçan serçemi bile vurdum
Sevecek başka bir yar bulamadı dersiniz

Varlığına müptela aşka sürgün yaşayıp
Göğsümdeki mermini kolye diye taşıyıp
Kanlı tırnaklarımla yaramı da kaşıyıp
Sürünüp can çekişti, ölemedi dersiniz

Ben ölürken eğlenirsin sözlü sazlı def ney’le
Yalandan yanıp gelme ellerinde defneyle
İstemem kefene sar mezarıma defneyle
Kimseler kıymetini bilemedi dersiniz