Dersin Şiiri - Celal Işık

Anamızdan üryan doğduk dünyaya,
Emanet bir hırka giysek mi dersin.
Zapt'etmişler şu dünyanın mülkünü,
Mülkün kalesini yıksak mı dersin.

Kendinle zorun ne ey insan oğlu,
Yeşil bir ağaca kaderin bağlı,
Doğayı mahveden bir uygarlığı,
Tarihi çöplüğe atsak mı dersin.

Doğa bahçesinde güller solmadan,
Canlı türler birer birer ölmeden,
Bu güzel dünyamız bir çöl olmadan,
Şehirden kırlara dönsek mi dersin.

Kendisine yapsın arı balını,
Rüzgar silk'sin yere meyve dalını,
İnsan takas etsin fazla malını,
Emek dünyasını kursak mı dersin.

Arpa buğday tarlaları yeşersin,
Köylü ekmeğini kendi pişirsin,
Celal derki yeni bir hayat için,
Yeniden el ele versek mi dersin.